* وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الأَْعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلى عَذابٍ عَظِيمٍ
خداوند در این آیه به پیامبر«ص» می فرماید:از میان کسانیکه اطراف تو«صحابه »هستند، که عده ای اهل بادیه وعده ای اهل مدینه هستند اینها منافقند وتو نمی شناسی ولی ما می شناسیم؛ اینهارا به زودی دوبار عذاب می کنیم بعد به عذابی بزرگ گرفتار می شوند.
نتیجه:
1.همه صحابی عادل نیستند بلکه تعدادی منافق بودند، وطبق عقیده اهل سنت که به هر کدام اقتدا کنی هدایت میشوی اشتباه است.
2.دوبارعذابی که از آن خبر داده،احتمالا یکی گرفتاری لعنت در دنیا ودیگری رجعت است که عذاب خواهند شد.

محمدی

* 1-عوامل دوزخی شدن عبارت اند از:
الف:انکار معاد وپاداشهای اخروی
ب:راضی شدن به دنیای زودگذر
ج:غفلت از آیات الهی
د:عملکرد ناپسند

2-انسان هرچه بیشتر از قیامت غافل ومأیوس شود،دنیاگراتر می شود.پس معتقدان به قیامت نباید دنیاگرا باشد.
إَنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَرَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّواْ بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿۷﴾
كسانى كه اميد به ديدار ما ندارند و به زندگى دنيا دل خوش كرده و بدان اطمينان يافته‏اند و كسانى كه از آيات ما غافلند (۷)

أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ ﴿۸﴾
آنان به [كيفر] آنچه به دست مى‏ آوردند جايگاهشان آتش است (۸)

3-ناسپاسی انسان
بارها خداوند از ناسپاسی انسان گله کرده که در هنگام اضطرار وسختی خدا را می خواند،ولی پس از حل مشکل ،از خدا غافل می شود واو را فراموش می کند.
وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿۱۲﴾
و چون انسان را آسيبى رسد ما را به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده مى‏خواند و چون گرفتاريش را برطرف كنيم چنان مى‏رود كه گويى ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده نخوانده است اين گونه براى اسرافكاران آنچه انجام مى‏دادند زينت داده شده است. سوره یونس آیات7،8،12

مسلمی

*  وَإِذَا مَسَّ الإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَآئِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَّسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ ﴿۱۲﴾
و چون انسان را آسيبى رسد ما را به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده مى‏خواند و چون گرفتاريش را برطرف كنيم چنان مى‏رود كه گويى ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده نخوانده است اين گونه براى اسرافكاران آنچه انجام مى‏دادند زينت داده شده است (۱۲)


با توجه به آيه12 سوره يونس:
اميدوارم از بندگاني باشيم كه هميشه درهمه حال شكر گذاري خدا را از ياد نبريم.

صدرارحامی